اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر معنای زندگی بر بهزیستی ذهنی پرستاران

زمینه: هدف این پژوهش بررسی میزان اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر معنای زندگی بر بهزیستی ذهنی پرستاران بود. روش کار: این مطالعه از نظر هدف در زمره پژوهش‌های کاربردی و از نظر روش‌شناسی جزء طرح‌های نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را همه پرستاران کارشناس شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر کرمانشاه در سال 1396 تشکیل دادند که از این جامعه با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی ابتدا یک بیمارستان و سپس 30  نفر از پرستاران آن بیمارستان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. به پرستاران گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای(هفته‌ای دو جلسه) برنامه آموزشی مبتنی بر معنای زندگی ارائه شد. اعضای هر دو گروه در هر دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو(Keyes & Margyar-moe) را تکمیل کردند. داده‌ها نیز با روش تحلیل کوواریانس چند متغیره بررسی شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که میانگین نمرات متغیر بهزیستی ذهنی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، در مرحله پس‌آزمون افزایش معناداری داشته است. نتیجه‌گیری: بنابر یافته‌های به دست آمده، برنامه آموزشی مبتنی بر معنای زندگی بر بهزیستی ذهنی پرستاران اثربخش بوده است.